دريا

ما، بى تو، تا دنياست، دنيايى نداريم        

چون سنگ خاموشيم و غوغايى نداريم

اى سايه سار ظهر گرم بى‏ترحم!

جز سايه دستان تو، جايى نداريم

تو آبروى خاكى و حيثيت آب

دريا تويى; ما جز تو دريايى نداريم

وقتى عطش مى‏بارد از ابرسترون

جز نام آبى تو، آوايى نداريم

شمشيرها را گو: ببارند از سر بغض 

از عشق، ما جز اين تمنايى نداريم

سلمان هراتى