خيال مني

چه گويمت ؟ که تو خود با خبر ز حال مني

چو جان ، نهان شده در جسم پر ملال مني

جنين که مي گذري تلخ بر من ، از سر قهر

گمان برم که غم انگيز ماه وسال مني

خموش و گوشه نشينم ، مگر نگاه توام

لطيف و دور گريزي ، مگر خيال مني

ز چند و چون شب دوريت چه مي پرسم

سياه چشمي و خود پاسخ سوال مني

چو آرزو به دلم خفته اي هميشه و حيف

که آرزوي فريبنده ي محال مني

هواي سرکشي اي طبع من ، مکن ! که دگر

اسير عشقي و مرغ شکسته بال مني

ازين غمي که چنين سينه سوز سيمين است

چه گويمت ؟ که تو خود باخبر ز حال مني

بهبهاني, سيمين