با تو بودن

من و آواي گرمت را شنودن

بدين آوا غم دل را زدودن

از اول کار من دلدادگي بود

وليکن شيوه ي تو دل ربودن

گرفت از من مجال ديده بستن

همه شب بر خيالت در گشودن

قرار عمر من بر کاستن بود

تو را بر لطف و زيبايي فزودن

غم شيرين دوري بر من آموخت

سخن گفتن غزل خواندن سرودن

من و شب هاي غرببت تا سحرگاه

چو شمعي گريه کردن نا غنودن

چه خوش باشد غم دل با تو گفتن

وزان خوشتر اميد با تو بودن

مهدي سهيلي